دز بانو

لغت نامه دهخدا

دزبانو. [ دِ ] ( اِ مرکب ) بانوی دز. ملکه دز. ملکه قلعه و حصار :
لیلی نه که لعبت حصاری
دزبانوی قلعه عماری.
نظامی.
او در آن دز چو بانوی سقلاب
هیچ دزبانو آن ندیده به خواب.
نظامی.
دزبانوی من ز دز گشاده
دزبان وی از دز اوفتاده.
نظامی.
چو گل بودم ملک بانوی سقلاب
کنون دزبانوی شیشه م چو گلاب.
نظامی.

فرهنگ فارسی

بانوی دز . ملکه دز

پیشنهاد کاربران

بپرس