درینه

لغت نامه دهخدا

( درینة ) درینة. [ دُ رَ ن َ ] ( ع ص مصغر ) گول. ( منتهی الارب ). احمق ، و آن لفظی است کوفی. ( از ذیل اقرب الموارد بنقل از لسان ).

درینة. [ دُ رَ ن َ ] ( اِخ ) نام تَمنی دختر علی بن درینة است که از زنان محدث بود. ( از اعلام النساء بنقل از الاستدراک علی تراجم رواةالحدیث ابن نقطه ).

فرهنگ فارسی

دختر علی بن درینه است که از زنان محدث بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس