دریای نیل

لغت نامه دهخدا

دریای نیل. [ دَرْ ی ِ ] ( اِخ ) رود نیل ، و آن دو شعبه دارد، نیل ازرق ( آبی ) و نیل ابیض ( سفید ) :
بزد مهره بر کوهه ژنده پیل
زمین جنب جنبان چودریای نیل.
فردوسی.
سپهدار قارن چو آشفته پیل
زمین کرده از خون چو دریای نیل.
فردوسی.
که شاپور گرد است با زور پیل
به بخشندگی همچو دریای نیل.
فردوسی.
بزد نای روئین ابرپشت پیل
جهان شد زلشکر چو دریای نیل.
فردوسی.
به بالای سروست و با زور پیل
به بخشش به کردار دریای نیل.
فردوسی.
ژنده پیلان کز در دریای سند آورده ای
سال دیگر بگذرانی از لب دریای نیل.
فرخی.
رجوع به نیل در ردیف خود شود.

فرهنگ فارسی

رود نیل دو شعبه دارد . نیل ارزق ( آبی ) و نیل ابیض ( سفید ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس