دریای اسکوشیا ( به انگلیسی: Scotia Sea ) بخشی از آب های اقیانوس اطلس جنوبی در منطقهٔ جنوبگان است که مساحتی پیرامون ۳۵۰٬۰۰۰ مایل مربع ( بیش از ۹۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع ) از این منطقه را در بر می گیرد. [ ۱] مجموعه ای از جزایر موسوم به قوس اسکوشیا در شمال، شرق و جنوب این دریا قرار دارند و برآمدگی ای ناپیوسته که به سمت شمال غربی تمایل دارد، محدودهٔ غربی آن را شکل داده و حوضهٔ آبریز آن را از گذرگاه دریک جدا می سازد. [ ۱] در عین حال دریای اسکوشیا خود توسط برآمدگی ای که جورجیای جنوبی را به جزایر اورکنی جنوبی متصل می سازد به دو حوضهٔ آبریز کوچکتر موسوم به حوضهٔ غربی اسکوشیا که بزرگتر است و حوضهٔ شرقی اسکوشیا تقسیم شده است. [ ۱]
آب های این دریا به طور معمول بین ۳٬۰۰۰ تا ۴٬۰۰۰ متر عمق دارد اما در شرق آن و در امتداد قوس آتشفشانی جزایر ساندویچ جنوبی ژرفایی بیش از ۷٬۹۰۰ متر می یابد. [ ۱]
نام دریای اسکوشیا برگرفته از نام کشتی ای به همین نام ( اسکوشیا ) است که در فاصلهٔ سال های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۴ مورد استفادهٔ گروه اکتشافی اسکاتلندی در جنوبگان به فرماندهی ویلیام اس بروس قرار داشت. [ ۱] بااین وجود تاریخچهٔ عملیات اکتشافی در این دریا به سدهٔ هفدهم میلادی می رسد و در سده های هجدهم و نوزدهم نیز جستجویی بی امان برای یافتن ذخایر جدید و غنی تری از نهنگ و فک در دریای اسکوشیا انجام گرفت. [ ۱] اما کار شکار فک و نهنگ تا اواسط سدهٔ بیستم در این دریا کاهش یافت و کارهای اکتشافی بعدی تا حد بسیاری پایهٔ علمی داشت. همچنین منطقهٔ این دریا در طی و پس از سال بین المللی ژئوفیزیک ( ۱۹۵۷–۱۹۵۹ ) مورد کاوش گستردهٔ گروه های علمی عمدتاً آرژانتینی، آمریکایی، بریتانیایی و شیلیایی قرار گرفت. [ ۱]
از نظر آب و هوایی بخش شمالی قوس اسکوشیا که جورجیای جنوبی را نیز شامل می شود در منطقهٔ نیمه قطبی قرار دارد و بازوی جنوبی آن واقع در جنوب همگرایی جنوبگان در منطقهٔ سرد قطبی قرار می گیرد. بدین ترتیب جورجیای جنوبی دارای پوشش گیاهی توندرامانند غنی ای شامل ۵۰ گونه گیاه آوندی است در حالی که جزیره هایی همچون اورکنیز جنوبی و شتلندز جنوبی که در منطقهٔ قطبی قرار دارند تنها مجموعه هایی بَدَوی از گیاهانِ عمدتاً بی دانه ای همچون گلسنگ، خزه و جلبک را شامل می شوند. [ ۱] با این حال گونه های بسیاری از پرندگان که بیشترشان را مرغان دریایی تشکیل می دهند از جمله مرغ های طوفان، پنگوئن ها، مرغ های نوروزی و چلچله های دریایی ساکن این نواحی هستند. [ ۱] همچنین در حدود ۱۰۰ گونهٔ ماهی و چندین گونهٔ نهنگ و فک در جنوب منطقهٔ همگرایی قطبی یافت می شود. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآب های این دریا به طور معمول بین ۳٬۰۰۰ تا ۴٬۰۰۰ متر عمق دارد اما در شرق آن و در امتداد قوس آتشفشانی جزایر ساندویچ جنوبی ژرفایی بیش از ۷٬۹۰۰ متر می یابد. [ ۱]
نام دریای اسکوشیا برگرفته از نام کشتی ای به همین نام ( اسکوشیا ) است که در فاصلهٔ سال های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۴ مورد استفادهٔ گروه اکتشافی اسکاتلندی در جنوبگان به فرماندهی ویلیام اس بروس قرار داشت. [ ۱] بااین وجود تاریخچهٔ عملیات اکتشافی در این دریا به سدهٔ هفدهم میلادی می رسد و در سده های هجدهم و نوزدهم نیز جستجویی بی امان برای یافتن ذخایر جدید و غنی تری از نهنگ و فک در دریای اسکوشیا انجام گرفت. [ ۱] اما کار شکار فک و نهنگ تا اواسط سدهٔ بیستم در این دریا کاهش یافت و کارهای اکتشافی بعدی تا حد بسیاری پایهٔ علمی داشت. همچنین منطقهٔ این دریا در طی و پس از سال بین المللی ژئوفیزیک ( ۱۹۵۷–۱۹۵۹ ) مورد کاوش گستردهٔ گروه های علمی عمدتاً آرژانتینی، آمریکایی، بریتانیایی و شیلیایی قرار گرفت. [ ۱]
از نظر آب و هوایی بخش شمالی قوس اسکوشیا که جورجیای جنوبی را نیز شامل می شود در منطقهٔ نیمه قطبی قرار دارد و بازوی جنوبی آن واقع در جنوب همگرایی جنوبگان در منطقهٔ سرد قطبی قرار می گیرد. بدین ترتیب جورجیای جنوبی دارای پوشش گیاهی توندرامانند غنی ای شامل ۵۰ گونه گیاه آوندی است در حالی که جزیره هایی همچون اورکنیز جنوبی و شتلندز جنوبی که در منطقهٔ قطبی قرار دارند تنها مجموعه هایی بَدَوی از گیاهانِ عمدتاً بی دانه ای همچون گلسنگ، خزه و جلبک را شامل می شوند. [ ۱] با این حال گونه های بسیاری از پرندگان که بیشترشان را مرغان دریایی تشکیل می دهند از جمله مرغ های طوفان، پنگوئن ها، مرغ های نوروزی و چلچله های دریایی ساکن این نواحی هستند. [ ۱] همچنین در حدود ۱۰۰ گونهٔ ماهی و چندین گونهٔ نهنگ و فک در جنوب منطقهٔ همگرایی قطبی یافت می شود. [ ۱]
wiki: دریای اسکوشیا