دریاچه گریت اسلیو

دریاچهٔ گریت اسلیو ( به انگلیسی: Great Slave Lake ) دومین دریاچهٔ بزرگ در نواحی شمال غرب کانادا ( پس از دریاچه گریت بر ) ، عمیق ترین دریاچه در آمریکای شمالی با ژرفای ۶۱۴ متر[ ۳] و دهمین دریاچهٔ بزرگ در جهان است. دریاچه گریت اسلیو ۴۶۹ کیلومتر درازا و ۲۰ تا ۲۰۳ کیلومتر پهنا دارد. این دریاچه مساحتی برابر با ۲۷٬۲۰۰ کیلومتر مربع را می پوشاند. حجم آب موجود در آن میان ۱۰۷۰ و ۱۵۸۰ کیلومتر مکعب متغیر می باشد و به ۲۰۸۸ کیلومتر مکعب نیز می رسد که آن را در جایگاه دهم یا دوازدهم حجیم ترین دریاچه های جهان قرار می دهد.
دریاچهٔ گریت اسلیو یک دریاچهٔ آب شیرین است. سطح دریاچه هشت ماه در سال یخ می زند و از آن به عنوان یک جاده استفاده می شود. در شرق آن چندین جزیره وجود دارد. ساحل غربی آن جنگلی و ساحل شمالی و شرقی دارای پوشش توندرا است.
نخستین ساکنان اطراف دریاچه مردم بومی کانادا بودند که پس از عقب نشینی یخ های یخبندان، ساکن شدند. شواهد باستان شناسی دوره های مختلف از تاریخ فرهنگی را نشان داده است، از جمله سنت پلانوی شمالی ( ۸۰۰۰ سال قبل از امروز ) ، سنت باستانی سپر ( ۶۵۰۰ سال ) ، سنت ابزار کوچک قطب شمال ( ۳۵۰۰ سال ) ، و سنت شیل Taltheilei ( ۲۵۰۰ سال قبل از امروز ) . ) . هر فرهنگ بر اساس نوع یا اندازه ابزار سنگی، علامت به خصوصی را در پرونده باستان شناسی باقی گذاشته است. [ ۴]
دریاچه بزرگ برده در طول ظهور تجارت خز به سمت شمال غربی از خلیج هادسون در اواسط قرن ۱۸ بر روی نقشه های اروپایی قرار گرفت. نام «برده بزرگ» از ترجمه انگلیسی زبان کری، Awokanek ( Slavey ) گرفته شده است، که آنها آن را Dene Tha می نامیدند. مردم برده شده قبایل دنه بودند که در آن زمان در سواحل جنوبی دریاچه زندگی می کردند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] همانگونه که کاشفان فرانسوی مستقیماً با بازرگانان کری سروکار داشتند، دریاچه بزرگ به عنوان "Grand lac des Esclaves" نامیده شد که در نهایت به انگلیسی "Great Slave Lake" ترجمه شد. [ ۸]
تاجر بریتانیایی خز ساموئل هرن در سال ۱۷۷۱ دریاچه بزرگ برده را کاوش کرد و از دریاچه یخ زده عبور کرد و آن را دریاچه آتاپسکوو نامید. [ ۹]
در دهه ۱۹۳۰، طلا در بازوی شمالی دریاچه اسلیو بزرگ کشف شد که منجر به تأسیس Yellowknife شد که به پایتخت NWT تبدیل شد. در سال ۱۹۶۰، یک بزرگراه تمام فصل در اطراف ضلع غربی دریاچه ساخته شد، که در ابتدا گسترش بزرگراه مکنزی بود، اما اکنون به عنوان بزرگراه Yellowknife یا بزرگراه ۳ شناخته می شود. در ۲۴ ژانویه ۱۹۷۸، یک ماهواره شناسایی اقیانوس رادار شوروی به نام Kosmos 954 که با یک راکتور هسته ای ساخته شده بود از مدار سقوط کرد و متلاشی شد. قطعات هسته هسته ای در مجاورت دریاچه اسلیو بزرگ سقوط کرد. برخی از زباله های هسته ای توسط عملیات نظامی مشترک نیروهای مسلح کانادا و نیروهای مسلح ایالات متحده به نام عملیات نور صبح بازیابی شد. [ ۱۰]