دریاچه بایکال

دریاچه بایکال ( به روسی: О́зеро Байка́л ( اُزِرُ بایکال ) ) دریاچه ای است در جنوب سیبری در کشور روسیه، میان استان ایرکوتسک و جمهوری بوریاتیا. این دریاچه هفتمین دریاچه بزرگ جهان است و در فهرست میراث جهانی قرار دارد. دریاچه بایکال، حاصل فروافتادگی زمین است. دریاچه بایکال بزرگ ترین منبع آب شیرین جهان به شمار می آید. تقریباً ۲۰ درصد یعنی حدود یک پنجم تمام آب شیرین غیرمنجمد سطحی روی کره زمین در این دریاچه قرار دارد. [ ۱] [ ۲] این دریاچه ۳۱۵۰۰ کیلومتر مربع پهناوری دارد. همچنین این دریاچه با عمق ۱۷۴۱ متر عمیق ترین دریاچه جهان است. [ ۳] دریاچه بایکال هم چنین دارای زلال ترین آب در میان دریاچه های جهان است[ ۴]
بایکال با قدمت ۲۵ تا ۳۰ میلیون سال، قدیمی ترین دریاچه جهان نیز به شمار می آید. [ ۵] [ ۶] حجم آب شیرین دریاچه بایکال از مجموع آب های دریاچه های بزرگ در آمریکا نیز بیشتر است. [ ۷] قبایل بوریات در سمت شرقی دریاچه زندگی می کنند و به پرورش بز، شتر، و گاو و گوسفند اشتغال دارند. [ ۸] [ ۹] دمای محل زندگی آن ها بین منفی ۱۹ در زمستان تا ۱۴ درجه سانتی گراد در تابستان تغییر می کند.
در فصل زمستان ضخامت یخ های سطح دریاچه بایکال به حدود ۱٫۵ الی ۲ متر می رسد که این یخ های ضخیم می توانند وزنی معادل ۱۵ تن یا حتی بیشتر را تحمل کنند.
دریاچه بایکال زیستگاه بیش از ۱۷۰۰ گونه گیاهی و جانوری است که دو سوم از آن ها در هیچ جای دیگر جهان یافت نمی شوند. [ ۱۰]
از آنجایی که این دریاچه خیلی قدیمی و دورافتاده است، دارای جانورانی است که فقط در این دریاچه یافت می شود. این جانوران شامل تعداد زیادی از بی مهرگان، چندین گونه از ماهی ها و فک آب شیرین دریاچه بایکال می باشند. فک بایکال تنها فک آب شیرین جهان است و دائماً در آب شیرین زندگی می کند دانشمندان بر این عقیده هستند که خوک های آبی این دریاچه در زمان های قدیم از اقیانوس شمالی ( شمالگان ) آمده و بعد از سفر به سمت بالای رودخانه، به این دریاچه رسیده اند.