دریا گری

لغت نامه دهخدا

دریاگری. [ دَرْ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل دریاگر. ملاحی. کشتیبانی. ( ناظم الاطباء ) :
از که دریاگری آموخت خیال تومگر
رهنمایش شده این اشک چو پروین من است.
حافظ ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دریاگر . ملاحی

پیشنهاد کاربران

بپرس