دری ضیاءالدین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ضیاءالدین دری اصفهانی (1293-1375ق)، مدرس فلسفه در قرن چهاردهم، روش او در فلسفه، مشائی بود و نزد میرزا محمدحسن کرمانشاهی شاگردی نمود. شرح منظومه سبزواری از جمله آثار اوست.
ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1293ق، در روستای درّ، از توابع اصفهان به دنیا آمد و بعد از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش، در سال 1309 به ‎قصد دانش‎اندوزی به اصفهان و سپس به تهران رفت.
او پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد. روش او در فلسفه، مشائی بود. در سال 1327ق، مدرسه‎ای تأسیس کرد و با جدیت به تدریس و مباحثه در آن و همچنین مطالعه، تحقیق و نگارش کتاب پرداخت.
ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1375ق، برابر با 1334ش، در تهران درگذشت.
اسماعیلی، معصومه، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، ج17، تهران، بنیاد دایرة‎المعارف اسلامی، چاپ اول، 1391.
کنز المسائل فی شرح أربع رسائل

دانشنامه آزاد فارسی

دُرّی، ضیاءالدّین (۱۲۴۹ـ۱۳۳۴ش)
مترجم و پژوهشگر ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی، به حوزۀ علمی اصفهان رفت و از محضر استادان بزرگی چون میرزا جهانگیرخان قشقایی و میرزا ابوالحسن جلوه بهرۀ فراوان برد. سپس به تهران رفت و مدرسۀ اتحادیه را که اکنون به پاس خدمات فرهنگی او «درّی» نامیده می شود، تأسیس کرد. از ترجمه های اوست: نُزهَةالاَرواح و روضةالاَفراح؛ فلسفه الاعتماد (۲ جلد).

پیشنهاد کاربران

بپرس