درچیده

لغت نامه دهخدا

درچیده. [ دَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) گرد وغُند. گرداندام. مشمرالخلق. ( یادداشت مرحوم دهخدا ):طِمِرّ؛ اسب درچیده و گرداندام. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

دَرچیده. مرتب. ( منبع: واژه نامه زبان پاک احمد کسروی )

بپرس