درویه. [ دَ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) دروه و رقعه که بر جامه دوزند. ( ناظم الاطباء ) ( از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 428 ). دربه. دربی. درپه. درپی : ز عالم هرکه دل ناکامه دارددرویه رقعه اش در جامه دارد.میرنظمی ( از لسان العجم ).و رجوع به دربه و درپه ودرپی شود.
