درویش پوش

لغت نامه دهخدا

درویش پوش. [ دَرْ ] ( نف مرکب ) پوشنده درویش. جامه بتن کننده درویش. کسی که درویش را بپوشد، از قبیل برهنه پوش. ( از آنندراج ). || ( اِ مرکب ) پوشش درویش. || ( نف مرکب ) کسی که پوشش او مثل پوشش درویش باشد. ( آنندراج ). آنکه مانند گدایان جامه می پوشد. ( ناظم الاطباء ). با پوشش درویشان :
تهی دست سلطان درویش پوش
گدائی خر و پادشاهی فروش.
نظامی ( از آنندراج ).
صاحب آنندراج پس از نقل این بیت نویسد: درست نیست که گفته شود از عالم هنرپوش و سرخ پوش است ، چرا که درویش چیزی نیست که او را لباس تن کسی توان گفت ، بهر تقدیر لفظ مذکور که در عامه نسخ اسکندرنامه دیده می شود از تصرفات ناسخین است و صحیح پشمینه پوش است چنانچه نسخه های قدیمه به خط ولایت ( یعنی به خط مردم ایران ) بر آن گواهی میدهند.

فرهنگ فارسی

پوشنده درویش جامه بتن کننده درویش کسی که درویش را بپوشد از قبیل برهنه پوش و عیب پوش پوشش درویش

پیشنهاد کاربران

بپرس