درویش محمود

دانشنامه آزاد فارسی

درویش، محمود (البروه ۱۹۴۱ـ امریکا ۲۰۰۸)
درویش، محمود
شاعر مبارز فلسطینی. پس از این که در ۱۹۴۸، خانه و سرزمینش اشغال شد دوران کودکی و نوجوانی اش در آوارگی گذشت. در شهرهای عربی روزگار گذراند و از همان نوجوانی شعر گفتن را آغاز کرد. بارها به زندان افتاد و نخستین دفتر شعرش زمانی چاپ شد که هنوز دانش آموز بود. دورۀ اول شعرش بازتاب رنج های مردم فلسطین است که همچون مادر و معشوقش آن را می ستاید. او برای ادامه تحصیل به مسکو رفت ولی یک سال بعد به قاهره بازگشت و در سازمان آزادی بخش فلسطین فعالیت کرد. شعرهای او به ۲۰ زبان زنده جهان ترجمه شد. در کنار دریافت جوایز متعدد، دکترای افتخاری دانشگاه سوربون فرانسه را دریافت کرد و با اندیشمندانی چون ژاک دریدا، پیر بوردیو و دیگران «پارلمان بین المللی نویسندگان» را تأسیس کرد. از آثار او که به فارسی ترجمه شده اند: بیرون از اسطوره؛ برگ های زیتون؛ آخرین قطار گنجشکان در الجلیل می میرند؛ آخر شب؛ یادداشت های غم انگیز روزانه؛ من یوسفم پدر. در ۱۳۸۵، پژوهشی در آثار درویش توسط ناشری سنندجی با عنوان رمز و التزام در شعر محمود درویش، به چاپ رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس