درویش سیرت

لغت نامه دهخدا

درویش سیرت. [ دَرْ رَ ] ( ص مرکب )آنکه بر سیرت درویشی باشد. که راه و روش درویشان دارد : مقربان درگاه حق سبحانه و تعالی توانگرانند درویش سیرت و درویشانند توانگرهمت. ( گلستان ).

فرهنگ فارسی

آنکه بر سیرت درویشی باشد که راه و روش درویشان دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس