درویش دار. [ دَرْ ] ( نف مرکب ) دارنده ٔدرویش. نوازنده درویش. تیماردار و مراقبت و محافظت کننده درویش : و مردمش [ مردم همدان ] غریب دوست باشند و درویش دار. ( مجمل التواریخ و القصص ).
