درویش بچه. [ دَرْ ب َچ ْ چ َ / چ ِ / ب َ چ َ/ چ ِ ] ( اِ مرکب ) بچه درویش. شاگرد درویش : با درویش بچه ای مناظره درپیوسته. ( گلستان سعدی ).
درویش پسر. [ دَرْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) بچه ٔ درویش . درویش بچه : هرچند که درویش پسر نغز آیددر چشم توانگران همه چغز آید. ابوالفتح بستی . || درویش نوجوان : درویش پسر این بشنید. ( گلستان سعدی ) .+ عکس و لینک
