درونیابی نزدیکترین همسایه

درونیابی نزدیکترین همسایه ( به انگلیسی: Nearest - neighbor interpolation ) ( همچنین نمونه گیری نقطه ای یا درونیابی نقطه نزدیک مرکز ) یک روش ساده درونیابی برای توابع چندمتغیره در یک یا دو بعد است.
درونیابی به معنی پیدا کردن مقادیر تابع در نقاطی است که مقدار تابع در همسایگی آن نقاط مشخص است. الگوریتم نزدیکترین همسایه مقدار تابع در نزدیکترین نقطه را انتخاب کرده و به نقاط همسایگی دیگر نیازی ندارد.
برای تعداد مشخصی از نقاط در صفحه، دیاگرام ورونوی تقسیم فضا به تعدادی سلول است؛ هر نقطه یک سلول. درنتیجه، نزدیکترین نقطه به هر قسمت از سلول درون همان سلول واقع شده است. این کار معادل درونیابی نزدیک ترین همسایه، با اختصاص مقدار تابع در یک نقطه مشخص به تمام نقاط درون سلول است.
یکی از کاربردهای این روش در تغییر تعداد پیکسل ها ( تغییر سایز ) یک تصویر است. به عنوان مثال، تصویری که حاوی 9 پیکسل باشد، برای تبدیل شدن به یک تصویر بزرگتر با 36 پیکسل به 27 پیکسل دیگر نیاز دارد. از آنجایی که تصویر اصلی فاقد این پیکسل ها است، باید این پیکسل ها را با توجه به مقادیر پیکسل های موجود ایجاد کرد. در این روش در همسایگی هر پیکسل سه پیکسل اضافه می شود که هر سه پیکسل مقداری مشابه پیکسل اصلی دارند.