درونده
لغت نامه دهخدا
درونده. [ دِ رَ وَ دَ / دِ ] ( نف ) دروکننده یعنی کسی که غله می برد. ( آنندراج ). کسی که غله درو می کند. ( ناظم الاطباء ). آنکه درود. که درو کند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). جارم. جرمة؛ خرما یا انگور دروندگان. مختلی ؛ گیاه درونده. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
درو کننده یعنی کسی که غله می برد کسی که غله درو می کند آنکه درود که درو کند
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید