بامداد
دروند تبهکار است انچه امده اینگونه است روان دروند تبهکار و ( نیز روان ) نیکوکار از پل چینوند بگذرد - دروند تنها برای تبهکار امده ونه نیکوکار - دروند بخش نخستش همان درو/دروغ است ونمیتواند خوب باشد
دُروند ( دروگوند ) در آیین زرتشتی به کسی گفته میشود که اندیشه و گفتار و کردار بد داشته، و آگاهانه حقیقت را انکار و دانسته دروغ و پلیدی را راستی جلوه میدهد.
جاودان یاد استاد پورداوود در پانویس کتاب" یسنا " ( صفحه ۱۶۱ ) ، در توضیح واژه "دُروَند" آورده اند:لغت دروند که در ادبیات زرتشتیان معروف است، در اوستا "دُرکوَنت" و در قسمتهای دیگرِ اوستا "دُروَنت" یعنی طرفدار دروغ، دوستار دروغ، در مقابل "اَشون؛" که به معنی طرفدار راستی و دوستار درستی است.
... [مشاهده متن کامل]
( فکر میکنم این بهترین و صحیح ترین معنی و توضیح برای این واژه باشد.
روان دُروَندانِ تبهکار و نیکوکار ، هردو از راهِ زمان ساخته که به چینودپُل می پیوندد، می گذرند ( وندیداد، فرگرد نوزدهم، بند ۲۹ )
با توجه به این بخش از وندیداد، ظاهرا هم دُروند تبهکار و هم دُروندِ نیکوکار را به کار برده، پس معنی واژه "احتمالا" نمی تواند کلماتی مثل" فاسد" و "فاسق" و از این قیبل باشد، شاید همان "بی دین" یا "کافر" مناسبتر باشدچون واحتمالا میشود بی دینِ نیکوکار را متصور بود، البته این فقط حدس و گمان است. . .
... [مشاهده متن کامل] دروند. [ دُرْ وَ ] ( هزوارش ، ص مرکب ) ( به زبان زند و پازند ) بدمذهب و نامقید و فاسق را گویند. ( از برهان ) ( از آنندراج ) . به معنی دروغزن ناپاک ، و معمولاً در صفت اهریمن بکار آید. ( از فرهنگ ایران باستان پورداود ص 97 و 116 ) :
... [مشاهده متن کامل]
درود از ما به به دین خردمند
که دور است از ره و آئین دروند.
زراتشت بهرام ( از آنندراج ) .
فریفتن فرد با کاری یا گفتاری - دروندی آن است که فرد ، دیگری را با کاری یا گفتاری بفریبد