درون سوخته

لغت نامه دهخدا

درون سوخته. [ دَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) سوخته درون. آنکه دل او سوخته باشد. گرفتار اندوه و تاثر شدید. دلسوخته :
گر درون سوخته ای با تو برآرد نفسی
چه تفاوت کند اندر شکرستان مگسی.
سعدی.

فرهنگ فارسی

سوخته درون آنکه دل او سوخته باشد گرفتار اندوه و تاثر شدید دلسوخته

پیشنهاد کاربران

بپرس