درون آمیزی. درون آمیزی[ ۱] [ ۲] ، درون گشنی[ ۳] ، خویش آمیزی[ ۴] یا درون زایی به تولیدمثل در نتیجه جفت گیری دو والد که با هم ارتباط ژنتیکی دارند، گفته می شود. این امر سبب افزایش هوموزیگوسیتی می گردد که خود افزایش احتمال ابتلای فرزند به دگرهٔ باخته یا ویژگی های نامطلوب و آسیب زا را در پی دارد. درون آمیزی در کل سبب کم شدن توانایی زیستی در جمعیت می شود، چیزی که از آن با نام تنزل درون زایی یاد می شود.
پرورش دهندگان احشام اغلب تولیدمثل و آمیزش جانوران خود را زیر نظر می گیرند تا جلوی ایجاد ویژگی های ناپسند در جمعیتشان را بگیرند. در دانش اصلاح نباتات، نمونه های به دست آمده از درون آمیزی برای تولید خطوط دورگه به منظور بهره گیری از اثرات هتروزیس استفاده می شوند. درون گشنی در گیاهان همچنین به شکل گرده پراکنی بر خود نیز صورت می گیرد.
درون آمیزی درون یک جمعیت می تواند سبب اثرات فنوتیپی ژن های زیان بار چیره بسیار گسترده تری از آنچه اغلب تصور می شود، گردد. [ ۵] در نتیجه، نخستین نسل جانوران درون زاده دارای بیشترین احتمال دچار یکی از کمبودهای زیر هستند:
• کم شدن توانایی باروری هم در اثر کم شدن میزان اسپرم و هم کاهش کیفیت آن
• افزایش بیماری های ژنتیکی
• نامتقارن شدن پخش اعضا و ویژگی های نمایی بیرون و درون بدن
• کم شدن نرخ تولد
• نرخ بیشتر مرگ ومیر نوزادان
• رشد جمعیت کمتر
• جثه بزرگتر در بزرگ سالان
• اختلال در کارکرد دستگاه ایمنی
انتخاب طبیعی از راه ایجاد خزانه ژنی آن نمونه هایی را که ویژگی های بالا را داشته باشند، از میان می برد. از این رو تعداد زیادی از نسل نخست درون زاده ها موفق به زنده ماندن بیشتر برای رسیدن به تولید مثل نمی شوند. در گذر زمان، عواملی همچون گزینش جفت هدف دار یا عوامل طبیعی در محیط، جلوی ادامه زندگی ویژگی های ناپسند را خواهند گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپرورش دهندگان احشام اغلب تولیدمثل و آمیزش جانوران خود را زیر نظر می گیرند تا جلوی ایجاد ویژگی های ناپسند در جمعیتشان را بگیرند. در دانش اصلاح نباتات، نمونه های به دست آمده از درون آمیزی برای تولید خطوط دورگه به منظور بهره گیری از اثرات هتروزیس استفاده می شوند. درون گشنی در گیاهان همچنین به شکل گرده پراکنی بر خود نیز صورت می گیرد.
درون آمیزی درون یک جمعیت می تواند سبب اثرات فنوتیپی ژن های زیان بار چیره بسیار گسترده تری از آنچه اغلب تصور می شود، گردد. [ ۵] در نتیجه، نخستین نسل جانوران درون زاده دارای بیشترین احتمال دچار یکی از کمبودهای زیر هستند:
• کم شدن توانایی باروری هم در اثر کم شدن میزان اسپرم و هم کاهش کیفیت آن
• افزایش بیماری های ژنتیکی
• نامتقارن شدن پخش اعضا و ویژگی های نمایی بیرون و درون بدن
• کم شدن نرخ تولد
• نرخ بیشتر مرگ ومیر نوزادان
• رشد جمعیت کمتر
• جثه بزرگتر در بزرگ سالان
• اختلال در کارکرد دستگاه ایمنی
انتخاب طبیعی از راه ایجاد خزانه ژنی آن نمونه هایی را که ویژگی های بالا را داشته باشند، از میان می برد. از این رو تعداد زیادی از نسل نخست درون زاده ها موفق به زنده ماندن بیشتر برای رسیدن به تولید مثل نمی شوند. در گذر زمان، عواملی همچون گزینش جفت هدف دار یا عوامل طبیعی در محیط، جلوی ادامه زندگی ویژگی های ناپسند را خواهند گرفت.
wiki: درون آمیزی