دروغیاب. [ دُ غ ْ ] ( اِ مرکب ) دروغ نما. نام هر اسباب علمی برای ثبت تغییرات بدنی ( مثلاًدر تنفس ، ضربان نبض ، فشار خون ) که بر اثر گفتن دروغ حادث میشود. نخستین کسی که چنین اسبابی بکار برد ( در سال 1895 م. ) چ. لومبروزو بود ولی تعبیه اسبابهای علمی برای برقرار کردن تناظر بین فشار خون و تغییرات تنفس با دروغ گفتن در 1914 و 1915 م. صورت گرفت و پس از آن نیز کوشش هائی برای تکمیل آنها بعمل آمد. اگر چه وسایل دروغیاب در کارهای پلیسی مورد استفاده است ، در مراجع قضائی معمولاً اعتباری ندارد زیرا بین تغییرات بدنی که بر اثر گفتن دروغ یا سایر عوامل عاطفی ( مانند احساسات مربوط به گناه و معصیت ) حاصل میشود شباهت بسیار وجود دارد. ( از دائرةالمعارف فارسی ).
فرهنگ فارسی
دروغ نما نام هر اسباب علمی برای ثبت تغییرات بدنی که بر اثر گفتن دروغ حادث میشود
