دروسوس

دروسوس (Drusus)
خاندانی از سرداران رومی. یکی از اعضای سرشناس و اولیۀ آن مارکوس دروسوس ( ـ ۱۰۹پ م) بود، که با کایوس سمپرونیوس کراکوس حامی (تریبیون) ملت (۱۲۲پ م) بودند. دروسوس درمقام عضو حزبِ سنا با عرضۀ پیشنهادهای آزادمنشانه تر از کراکوس از اعتبار رقیب کاست. در ۱۱۲پ م کنسول شد. پسرش، مارکوس دروسوس (وفات ۹۱پ م)، نیز رهبر جناحی در سنا بود. سیاست او جلب حمایت مردم و متحدان ایتالیایی برای سنا بود تا سنای روم کنترل دادگاه ها را دوباره به دست آورد. با افزایش حق شهروندی حمایت مردم و ایتالیایی ها را جلب کرد، اما سنا از ترس آشوب های عمومی، قوانین دروسوس را باطل کرد. ایتالیایی ها به خشم آمدند و جنگ اجتماعی بین رم و ایتالیایی ها آغاز شد و دروسوس به قتل رسید. از فرزندخوانده های این خانواده لیویا دروسیلا، مادر نرو کلاودیوس دروسوس گرمانیکوس (۳۹ـ۳۸پ م)، معروف به دروسوس بزرگ، بود؛ پسرخواندۀ اوگوستوس نیز بود. گرمانیکوس در ۱۵پ م برضد رایتیایی ها جنگید و در ۱۳ و ۱۲پ م در گُل به سرکوب قبایل مشغول بود و در بازگشت به رم (۱۱پ م) قاضی تحت فرمان کنسول شد. سپس به آلمان بازگشت و اقوام آن دیار را در شرق و شمال رود راین سرکوب کرد و استحکاماتی در راین ساخت و همان جا درگذشت. برادرش امپراتور تیبریوس بود. با آنتونیای کوچک، دختر مارک آنتونی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد: گرمانیکوس سزار، لیویلاو کلودیوس اول.