[ویکی نور] «دروس اتحاد عاقل به معقول»، نوشته استاد حسن زاده آملی، به زبان فارسی و در باره یکی از مهم ترین مسائل حکمی است که فهم بسیاری از معارف قرآنی، در مسیر تکامل انسانی و هضم کثیری از اسرار احادیث و روایات صادره از اهل بیت وحی(ع)، بر آن متفرع است؛ یعنی مسئله اتحاد عاقل به معقول.
حضرت استاد، در مقدمه کتاب اتحاد عاقل به معقول، راجع به چگونگی تألیف آن، چنین می نگارد: «از آن رو که حکیمان گفته اند:نفس را مشغول بدار و گر نه او تو را مشغول می کند، دأب راقم سطور این بود که هر گاه تعطیلی حوزه علمیه تهران یا قم اقبال می نمود، در شهرش، بلد طیب آمل، به انبساط بساط درس و بحث با تنی چند از خواص صاحب دل متمتع بود و به برکات آن ذوات محترم خیر مآل و نفوس شیقه به کمال، از این مأدبه الهی مائده هایی عاید این کمترین می شد که چند رساله در فنون موضوعات به سلک تحریر درآورد و از آن جمله، همین صحیفه است که نموداری از آن محضر است، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
شروع تصنیف و تدریس آن، در 1355/9/29ش، بود و در مدت دو سال به پایان رسید.در سیر علمی، حق مقتدا و برهان متبع است، نه قول این و آن؛ هر چند در این رساله، اقوال اعاظم متوغلین در حکمت متعالیه و معارف حقه الهیه را به عنوان تأیید و تسدید نقل کرده ایم و از انفاس قدسی آنان استمداد نموده ایم و به ظاهر در کنار سفره آنان نشسته ایم، ولی:
...غرض از تدوین این رساله، تحقیق در یکی از مهم ترین مسائل علمی فن اعلی؛ یعنی علم الهی و ما فوق الطبیعه، می باشد که عبارت از اتحاد عاقل به معقول است و نیل بدان، طریقه ای أقوم در وصول به معرفت نفس است که اساس همه خیرات و سعادات و قطب جمیع مباحث حکمیه و محور تمام مسائل عقلیه و نقلیه و معرفت آن، اشرف معارف است. مرجو از فیاض علی الاطلاق اینکه مستعدین را معدی تام بود.
کتاب، مشتمل بر بیست و سه درس است.
حضرت استاد، در مقدمه کتاب اتحاد عاقل به معقول، راجع به چگونگی تألیف آن، چنین می نگارد: «از آن رو که حکیمان گفته اند:نفس را مشغول بدار و گر نه او تو را مشغول می کند، دأب راقم سطور این بود که هر گاه تعطیلی حوزه علمیه تهران یا قم اقبال می نمود، در شهرش، بلد طیب آمل، به انبساط بساط درس و بحث با تنی چند از خواص صاحب دل متمتع بود و به برکات آن ذوات محترم خیر مآل و نفوس شیقه به کمال، از این مأدبه الهی مائده هایی عاید این کمترین می شد که چند رساله در فنون موضوعات به سلک تحریر درآورد و از آن جمله، همین صحیفه است که نموداری از آن محضر است، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
شروع تصنیف و تدریس آن، در 1355/9/29ش، بود و در مدت دو سال به پایان رسید.در سیر علمی، حق مقتدا و برهان متبع است، نه قول این و آن؛ هر چند در این رساله، اقوال اعاظم متوغلین در حکمت متعالیه و معارف حقه الهیه را به عنوان تأیید و تسدید نقل کرده ایم و از انفاس قدسی آنان استمداد نموده ایم و به ظاهر در کنار سفره آنان نشسته ایم، ولی:
...غرض از تدوین این رساله، تحقیق در یکی از مهم ترین مسائل علمی فن اعلی؛ یعنی علم الهی و ما فوق الطبیعه، می باشد که عبارت از اتحاد عاقل به معقول است و نیل بدان، طریقه ای أقوم در وصول به معرفت نفس است که اساس همه خیرات و سعادات و قطب جمیع مباحث حکمیه و محور تمام مسائل عقلیه و نقلیه و معرفت آن، اشرف معارف است. مرجو از فیاض علی الاطلاق اینکه مستعدین را معدی تام بود.
کتاب، مشتمل بر بیست و سه درس است.
wikinoor: دروس_اتحاد_عاقل_به_معقول