درود خوان

لغت نامه دهخدا

درودخوان. [ دُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) درودخواننده. دروددهنده. آفرین گوی. تحیت گوینده. ثناگوی. تحسین کننده :
ای بی نظیر ساعد بوبکر پرهنر
الحق درودخوان تو شاه جهان شده.
سیدحسن غزنوی.

فرهنگ فارسی

درود خواننده درود دهنده آفرین گوی تحیت گوینده ثنا گوی تحسین کننده

پیشنهاد کاربران

بپرس