دروازه ی هستی

دروازه هستی متعلق به کسانی است، که کلام خدا را قبول دارد، یعنی کسانی که حداقل یک بار کتاب قرآن کریم و قوانین را خوانده باشند. کسانی که آن را نخوانده اند، نمی توانند، به خاطر رفتار جاهلانه خود مجازات شوند و نه صاحب کلام حق هستند و نه می توانند، در ابدیت چیزی به آن بی افزایند، یا حتی وارد آن گردند. قلب محدودیت ها را خوب می شناسد و به تپش ادامه می دهد، اما بدون دلیل و بنابراین ناآگاهانه به حرکت در همه جهات اراده می دهد، اما از نظر فیزیکی، با راه رفتن هیچ کاری را انجام نداده است. برعکس کسانی هستند، که شریعت را در معابد خود نگه داشته اند و به جلو می روند و حرکت را در راه مستقیم دارند و برای ابدیت نیز کاری انجام داده اند. بنابراین محدودیت ها را می شناسند و بر اساس آنها به راه خود ادامه می دهند. به عبارت ساده تر، ما همانند ریاضی و حرکات چشم انسانها، که بسیار حریصانه می باشند و در یک زمان به همه جهات نگاه خواهد کرد، عملکرد نداریم و نخواهیم داشت، بلکه از نظر فیزیکی عمل می کنیم و این بدان معناست، که بدن انسان محدودیت هایی را دارد، یعنی بسته به جرم خود، آزاد و یا بسته می گردد. دنیای نامرئی، قوانین فیزیکی، را در مورد بدن انسان نیز صدق می کند، فقط اینها در قوانین اخلاقی و اجتماعی عملکرد دارند، که ما باید آنها را به میل خود بپذیریم، زیرا جزو حیوانات نیستیم. هرچه قوانین بیشتری داشته باشیم، مقاومت بهتری را نیز هم انشاءالله خواهیم داشت و کسی نمی تواند، دگر دخالت کند و بنابراین اراده آزادتری را کسب خواهیم کرد. این قانون امید است، که در عین حال چشمان خود را می بندیم و خود را در دستان پروردگار متعال قرار می دهیم. سپس بهتر است، که همه چیز را ندانیم و نبینیم، زیرا در این صورت راه رسیدن، به هدف با ایمان به خدا امیدوارتر خواهد گشت و ما تا آخر راه را نمی دانیم و نخواهیم دانست، در این رابطه.
... [مشاهده متن کامل]