- درواشده ؛ برجوشیده. برآمده : قُلاع ، قُلاعة، قِلْفِعة، خاک درواشده که زیر او سماروغ برآمده باشد. ( منتهی الارب ).
|| راست ایستادن. برپا شدن. نصب شدن. ( ناظم الاطباء ). بپا خاستن. برخاستن. رو به هوا شدن : انتعاش ؛دروا شدن افتاده از لغزش. ( از منتهی الارب ). انتعاص ؛دروا شدن افتاده. ( از منتهی الارب ). تناهض ؛ بسوی یکدیگر دروا شدن دو خصم در حرب. ( صراح ). شُصُوّ، شُصی ،شَظی ̍؛ دروا شدن هر دو دست و پای مرده. ( از منتهی الارب ). شُصُوّ، پر گردیدن مشک پس دروا شدن قوائم آن. ( از منتهی الارب ). شول ، شولان ؛ بلند و دروا شدن دم. ( از منتهی الارب ). قُفوف ؛ دروا شدن و برخاستن موی بر تن از ترس و جز آن. ( از منتهی الارب ). قَوْمة؛ دروا شدن میان رکوع و سجود. ( از منتهی الارب ). لَع، لَعاً؛ کلمه ای که به مردم شکوخیده گویند تا از لغزش دروا شود.( منتهی الارب ). نُهوض ؛ دروا شدن و بال گستردن مرغ جهت پریدن. ( از منتهی الارب ) ( از صراح ). شاصیة؛ خیک درآکنده که پایچه های آن دروا شده باشد. ( منتهی الارب ).
- درواشده ؛ راست ایستاده. برپاشده. بپاخاسته.برخاسته : شاصی ؛ مرد پای درواشده. ( منتهی الارب ).
|| معلق شدن. سرنگون گشتن. واژگون شدن. || پراکنده شدن. منتشر شدن :
بانگ گفت بد چو دروا می شود
از سقر تا خود چه در وامی شود.
مولوی.
رجوع به دروای و دروای شدن شود.