درو زن

لغت نامه دهخدا

دروزن. [ دَ؟ ] ( اِخ )ذکر ماسح و سوادی که در آن مقادیر مساحت شده زمینها را ثبت کند. ( مفاتیح ، در مواضعات ذکور و دفاتر ).

دروزن. [ دِ رَ / رُو زَ ] ( نف مرکب ) حصّاد و دروگر. ( ناظم الاطباء ). درونده غله. ( از شعوری ج 1 ورق 450 ).

ذکر ماسح و سوادی که در آن مقادیر مساحت شده زمینها را ثبت کند
حصاد و دروگر درونده غله

/deroo zan/ دروغ گو

( دُرو زَن ) دروغگو؛ کسی که دروغ بر وی اثبات گردد.

در زبان لری بختیاری به معنی
دروغ زننده.

در زبان لری بختیاری به معنی
دروغ گو.
درو::دروغ
Doro zan