درنگیدن
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
درنگیدن. [ دَ / دِ رَ دَ ] ( مص ) به بانگ درآمدن. ( ناظم الاطباء ). صدا کردن تار و ساز و گرز و شمشیر. ترنگیدن. و رجوع به درنگ [ دَ / دِ رَ ] شود.
فرهنگ فارسی
به بانگ در آمدن صدا کردن تار و ساز و گرز و شمشیر ترنگیدن
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. دیر کردن.
۳. توقف کردن، بازایستادن.
پیشنهاد کاربران
درنگیده= تاخیری