دَرَندَشت: [ اصطلاح در تداول عامه ]لهجه و گویش تهرانی، پهن و وسیع، بی در و پیکر.
( ( به دکتر گفتم تو بگو چطور ؟اگر هر چی دم دستم رسید بخورم که فرداشدم عین نصرت . به این خانه درندشت رسیدگی نکنم ؟به مردم بگویم نیایید ؟ خودم بمونم توی خانه بپوسم ؟ از صبح تا حالا خواستم به این زبان نفهم حالی کنم دیوار گلخانه را از کجا بچیند ـــــــــ" ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( عادت می کنیم ، زویا پیرزاد ، چاپ 23 ، 1390 ، ص59 . ) )
( ( به دکتر گفتم تو بگو چطور ؟اگر هر چی دم دستم رسید بخورم که فرداشدم عین نصرت . به این خانه درندشت رسیدگی نکنم ؟به مردم بگویم نیایید ؟ خودم بمونم توی خانه بپوسم ؟ از صبح تا حالا خواستم به این زبان نفهم حالی کنم دیوار گلخانه را از کجا بچیند ـــــــــ" ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( عادت می کنیم ، زویا پیرزاد ، چاپ 23 ، 1390 ، ص59 . ) )
یک مکان خیلی بزرگ
درنواحی اراک برای توصیف فضاهای بزرگ وفراترازحدنیاز وحدمعمول آن فضا ازواژه درن دشت یا درنددشت استفاده می کنند . برای مثال برای توصیف یک اطاق نشیمن درمقابل پرسش اینکه اطاق نشیمن آن ساختمان کوچک نیست ؟پاسخ می دهد نه درن دشت است .