درماتیت سبوره ای

درماتیت سبوره ای یا ( به انگلیسی: Seborrhoeic dermatitis ) نوعی التهاب پوست است که اغلب مزمن و عودکننده است و بیشتر در پوست سر و صورت دیده می شود. درماتیت سبورئیک معمولاً با شوره سر همراه است. درماتیت سبورئیک در دو دورهٔ شیرخوارگی و بزرگسالی بروز می کند. بیماری به صورت قرمزی منتشر و پوسته ریزی پوست سر وجود دارد. معمولاً ( و نه همیشه ) پوسته در ابرو، شیار خط خنده و شیارهای پشت گوش وجود دارد. درگیری کشاله ران به خصوص در نواحی مودار نیز وجود دارد و در سایر نواحی نیز دیده می شود. در مبتلایان به ایدز و پارکینسون این درماتیت از شدت بیشتری برخوردار است. عفونت ثانویه با استافیلوکوکوس اورئوس یا استرپتوکوک متداول است و به صورت دلمه، تشکیل پوستول و سلولیت بروز می کند.
شواهدی نشان می دهد مالاسزیا که یک مخمر لیپوفیلیک است و به طور طبیعی درپوست زندگی می کند، در بیماری نقش دارد. این بیماری آزار دهنده است، زیرا می تواند فرد را از حضور در جمع دور کند. درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و با وجود درمان های پر عوارض و پرهزینه، احتمال بازگشت دوباره آن بسیار زیاد است.
علائم درماتیت سبورئیک به تدریج ظاهر می شود و معمولاً اولین علائم آن پوسته پوسته شدن پوست است. علائم معمولاً در هرجایی از جمله پوست سر، پشت گوش ها، صورت و مناطقی که پوست چین می خورد وجود دارد. پوسته ها ممکن است زرد، سفید یا مایل به خاکستری باشند. [ ۶] به طور معمول، بیماران دچار قرمزی مختصر، ضایعات پوسته پوسته و در بعضی موارد ریزش مو می شوند. سایر علائم شامل خارش، درد، کراست های ضخیم و پوشیده شده از پوسته پوسته های سفید یا زرد روی پوست ( بویژه سر و صورت ) که ممکن است به ساقه مو متصل شود. [ ۷]
در موارد شدیدتر، جوش های پوسته ای مایل به زرد تا مایل به قرمز در امتداد خط مو، پشت گوش ها، در مجرای گوش، بر ابروها، اطراف بینی، روی قفسه سینه و قسمت فوقانی پشت ظاهر می شوند. [ ۸]
درماتیت سبورئیک می تواند در نوزادان کمتر از سه ماه رخ دهد و باعث ایجاد پوسته ای ضخیم، چرب و مایل به زرد در اطراف خط مو و پوست سر شود. خارش در نوزادان معمول نیست و غالباً، بثورات پوشک ( diaper rash ) ، ضایعات پوست سر را همراهی می کند. [ ۸]
حدود ۲٪ تا ۵٪ جمعیت ( از نوزادی تا بزرگسالی ) با درماتیت سبوره ای مواجه هستند. شیوع این ضایعات در مردان بیشتر از زنان است.