درماتومیوزیت ( Dermatomyositis ) التهاب بافت همبند، همراه تغییرات تخریبی در عضلات و پوست است. درماتومیوزیت به ندرت مری، ریه و مفاصل را نیز درگیر می کند.
بیماری درماتومیوزیت یک بیماری چندارگانی اتوایمیون است که می تواند اطفال و بالغین را درگیر کند. دراین بیماری میوپاتی التهابی به همراه یافته ها و نشانه های مشخص پوستی دیده می شود. ضایعات پوستی معمولاً زودتر از میوپاتی تظاهر می کند ولی گاه می تواند همراه یا بعد از آن هم دیده شود. این زمان در 56% بیماران بیش از یک سال تخمین زده می شود. یافته های مشخص پوستی شامل راش هلیوتروپ و علامت گوترون می باشد. راش هلیوتروپ یک اریتم مایل به بنفش به تنهایی یا همراه با ادم ناحیه اطراف چشم است. علامت گوترون به شکل پاپول و پلاکهای بنفش یا قرمز تیره می باشد که اغلب بر روی برجستگی های استخوانی ( بخصوص بر روی مفاصل انگشتان دست ) ظاهر می شوند وگاهی بعد از مدتی نمای پوئی کیلودرمیک یا آتروفیک پیدا میکنند. سایر یافته های پوستی شامل تغییرات کوتیکولار ( تلانژکتازی اطراف ناخن، دیستروفی کوتیکولار ) ، پوئی کیلودرما، اریتم پروانه ای، افزایش حساسیت به نور آفتاب و آلوپسی پوسته دار می باشد.
در درماتومیوزیت ممکن است علائم مفصلی، ریوی و به ندرت قلبی نیز دیده شود. فرم اطفال همراه با واسکولوپاتی است. در نوع بالغین ممکن است درماتومیوزیت همراه با بدخیمی دیده شود. شایع ترین بدخیمی همراه، سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان معده و سرطان دستگاه تولید مثل در زنان است. شروع بدخیمی ممکن است جلوتر، همزمان یا به دنبال شروع درماتومیوزیت باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد که ریسک ایجاد بدخیمی ۲ سال بعد از تشخیص درماتومیوزیت کاهش می یابد.
اتیولوژی بیماری ناشناخته است ولی مطمئناً عوامل گوناگونی از جمله ژنتیک، عوامل عفونی، داروها، مواد شیمیایی و مکانیسم های ایمنی در بروز آن نقش دارند. چندین عامل عفونی به خصوص ویروس کوکساکی، اچ آی وی و توکسوپلاسموزیس ( 8 - 6 ) در بروز این بیماری نقش دارند.
از نقطه نظرآزمایشگاهی بالابودن سطح سرمی کراتین فسفوکیناز CPK، آلدولاز ولاکتیک دهیدروژناز LDH به صورت شایع در بیماران دیده می شود. دو تست اول جهت مانیتور کردن فعالیت بیماری و پاسخ به درمان مفید هستند. از کارهای تشخیصی دیگر انجام الکترومیوگرافی EMG است که تغییرات خاصی را به نفع میوپاتی نشان می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیماری درماتومیوزیت یک بیماری چندارگانی اتوایمیون است که می تواند اطفال و بالغین را درگیر کند. دراین بیماری میوپاتی التهابی به همراه یافته ها و نشانه های مشخص پوستی دیده می شود. ضایعات پوستی معمولاً زودتر از میوپاتی تظاهر می کند ولی گاه می تواند همراه یا بعد از آن هم دیده شود. این زمان در 56% بیماران بیش از یک سال تخمین زده می شود. یافته های مشخص پوستی شامل راش هلیوتروپ و علامت گوترون می باشد. راش هلیوتروپ یک اریتم مایل به بنفش به تنهایی یا همراه با ادم ناحیه اطراف چشم است. علامت گوترون به شکل پاپول و پلاکهای بنفش یا قرمز تیره می باشد که اغلب بر روی برجستگی های استخوانی ( بخصوص بر روی مفاصل انگشتان دست ) ظاهر می شوند وگاهی بعد از مدتی نمای پوئی کیلودرمیک یا آتروفیک پیدا میکنند. سایر یافته های پوستی شامل تغییرات کوتیکولار ( تلانژکتازی اطراف ناخن، دیستروفی کوتیکولار ) ، پوئی کیلودرما، اریتم پروانه ای، افزایش حساسیت به نور آفتاب و آلوپسی پوسته دار می باشد.
در درماتومیوزیت ممکن است علائم مفصلی، ریوی و به ندرت قلبی نیز دیده شود. فرم اطفال همراه با واسکولوپاتی است. در نوع بالغین ممکن است درماتومیوزیت همراه با بدخیمی دیده شود. شایع ترین بدخیمی همراه، سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان معده و سرطان دستگاه تولید مثل در زنان است. شروع بدخیمی ممکن است جلوتر، همزمان یا به دنبال شروع درماتومیوزیت باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد که ریسک ایجاد بدخیمی ۲ سال بعد از تشخیص درماتومیوزیت کاهش می یابد.
اتیولوژی بیماری ناشناخته است ولی مطمئناً عوامل گوناگونی از جمله ژنتیک، عوامل عفونی، داروها، مواد شیمیایی و مکانیسم های ایمنی در بروز آن نقش دارند. چندین عامل عفونی به خصوص ویروس کوکساکی، اچ آی وی و توکسوپلاسموزیس ( 8 - 6 ) در بروز این بیماری نقش دارند.
از نقطه نظرآزمایشگاهی بالابودن سطح سرمی کراتین فسفوکیناز CPK، آلدولاز ولاکتیک دهیدروژناز LDH به صورت شایع در بیماران دیده می شود. دو تست اول جهت مانیتور کردن فعالیت بیماری و پاسخ به درمان مفید هستند. از کارهای تشخیصی دیگر انجام الکترومیوگرافی EMG است که تغییرات خاصی را به نفع میوپاتی نشان می دهد.
wiki: درماتومیوزیت