درغژیدن

درغژیدن: غژیدن، خزیدن ( دهخدا )
چو ابری گریان شدم وز برگ و بر عریان شدم خواهم که نا گه در غژم خوش در قبای آشتی
( 5/2451/7غزلیات شمس )