درشت گوش

لغت نامه دهخدا

درشت گوش. [ دُ رُ ] ( ص مرکب ) کر و ناشنوا. ( آنندراج ). کودن و کسی که خوب نشنود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کر و ناشنوا کودن و کسی که خوب نشنود

پیشنهاد کاربران

بپرس