درشت طبع

درشت طبع ؛ تندخوی. عُتُل . ( دهار ) .
|| با خشونت. با سختی :
عنان را بپیچید و بنمود پشت
پس او سپاه اندر آمد درشت.
فردوسی.

بد خوی، کج خلق، تند خوی، بد اخلاق