درستی ده

لغت نامه دهخدا

درستی ده. [ دُ رُ دِه ْ ] ( نف مرکب ) درستی دهنده. دهنده درستی. جبار. صحت بخش. مقابل شکننده :
درستی ده هر دلی کو شکست
شفاعت کن هر گناهی که هست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

درستی دهنده جبار صحت بخش

پیشنهاد کاربران

بپرس