ع/سپنتامهر
درازه سرایی : قصیده سرایی وازساخته های این کمترین!
سفرنگ وگزارش اینکه
درازه ، دیریازه ، دیرَنده، دیربازه ودیرازه، همگی به چم ومعنای طویل، مطول تازی یاطولانی است وهرچهارواژه، پارسی سره بوده ودرشاهنامه ورجاوَندفردوسی بزرگ، بی پسوندِ های چسبان درپایان، که نشانه ویژگی وصفتست، بکاررفته
... [مشاهده متن کامل]
اینک،
این کمترین دیریازه یادیرنده ویادرازه رابجای قصیده
نهاده ام
وبرابرقصیده سرایی دیریازه، دیرنده ودیرازه ودرازه سُرایی!
تاکه قبول افتدوچه درنظرآید!
کنون، گزارش بیشتر!
چون بزرگان برای غزل که تازیست برابرواژه چکامه رانهاده وبرگزیده اندولی گاهی برخی نیزچامه که مطلق شعرست ویاترانه که آنهم مطلق سرودست رابجای آن مینهندپس،
خواننده دچارسردرگمی وسرگردانی میشود
ازیرااین کمترین
مترادف و برابرواژهِ بزرگان یعنی چکامه رابرای غزل پسندیده ام ولی برای قصیده جداسرانه وبگونه مستقل،
واژه دیریازه یا دیربازه ودرازه یادیرَنده را پیشنهادوبرگزیده ام وبرابرقصیده سرایی ، چنانکه پیشتربگفتارآمددیریازه سرایی، دیرازه سرایی، ، درازه سرایی یا دیرنده سرایی را
چراکه قصیده ،
هم ازدیدگاه واژه و نیزساختاروتبنَک وقالب
وهم ازدیدگاه آرشی ومعنایی تازیست وازقوالب چامه های تازی باشناسِش وتعریف ویژه خوددرکتابهای ادبی!
همچنین،
چم ، آرش ومعنای قصیده به زبان تازی که برگرفته ازقصدبوده چنانکه ابن منظور درلسان العرب وزیبدی درتاج العروس و لویس معلوف درالمنجدگفته اند ، المطوَّل من الشعرست یعنی
چامه دیرنده ، درازه، دیربازه یا دیریازه که شماره دبیره ها وبیتهایش از۱۵ یا۱۶ بیت کم نباشد وتا۱۷۰ بیت هم میرسدگرچه بیشترازین شماره هم بوده وهست!
پس، قصیده از ، اذاقصدالشاعرشعرا : یعنی اطال وواصل عمل القصائد ، است
وآن اینست که چامه گو وشاعرِدیریازه ودرازه سُرا
در، دیریازه ، درازه یاقصیده ، درازگویی کندودرسخنسرایی، راهی بدرازابپوید!
درازه سرایی : قصیده سرایی وازساخته های این کمترین!
سفرنگ وگزارش اینکه
درازه ، دیریازه ، دیرَنده، دیربازه ودیرازه، همگی به چم ومعنای طویل، مطول تازی یاطولانی است وهرچهارواژه، پارسی سره بوده ودرشاهنامه ورجاوَندفردوسی بزرگ، بی پسوندِ های چسبان درپایان، که نشانه ویژگی وصفتست، بکاررفته
... [مشاهده متن کامل]
اینک،
این کمترین دیریازه یادیرنده ویادرازه رابجای قصیده
نهاده ام
وبرابرقصیده سرایی دیریازه، دیرنده ودیرازه ودرازه سُرایی!
تاکه قبول افتدوچه درنظرآید!
کنون، گزارش بیشتر!
چون بزرگان برای غزل که تازیست برابرواژه چکامه رانهاده وبرگزیده اندولی گاهی برخی نیزچامه که مطلق شعرست ویاترانه که آنهم مطلق سرودست رابجای آن مینهندپس،
خواننده دچارسردرگمی وسرگردانی میشود
ازیرااین کمترین
مترادف و برابرواژهِ بزرگان یعنی چکامه رابرای غزل پسندیده ام ولی برای قصیده جداسرانه وبگونه مستقل،
واژه دیریازه یا دیربازه ودرازه یادیرَنده را پیشنهادوبرگزیده ام وبرابرقصیده سرایی ، چنانکه پیشتربگفتارآمددیریازه سرایی، دیرازه سرایی، ، درازه سرایی یا دیرنده سرایی را
چراکه قصیده ،
هم ازدیدگاه واژه و نیزساختاروتبنَک وقالب
وهم ازدیدگاه آرشی ومعنایی تازیست وازقوالب چامه های تازی باشناسِش وتعریف ویژه خوددرکتابهای ادبی!
همچنین،
چم ، آرش ومعنای قصیده به زبان تازی که برگرفته ازقصدبوده چنانکه ابن منظور درلسان العرب وزیبدی درتاج العروس و لویس معلوف درالمنجدگفته اند ، المطوَّل من الشعرست یعنی
چامه دیرنده ، درازه، دیربازه یا دیریازه که شماره دبیره ها وبیتهایش از۱۵ یا۱۶ بیت کم نباشد وتا۱۷۰ بیت هم میرسدگرچه بیشترازین شماره هم بوده وهست!
پس، قصیده از ، اذاقصدالشاعرشعرا : یعنی اطال وواصل عمل القصائد ، است
وآن اینست که چامه گو وشاعرِدیریازه ودرازه سُرا
در، دیریازه ، درازه یاقصیده ، درازگویی کندودرسخنسرایی، راهی بدرازابپوید!