( دردجة ) دردجة. [ دَ دَ ج َ ] ( ع مص ) مهر آوردن شتر ماده بچه ٔخود را. || با هم یکی شدن و پشتی کردن دوکس در دوستی. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
