( دردبة ) دردبة. [ دَ دَ ب َ ] ( ع مص ) نوعی از دویدن ، مانند دویدن ترسان که می دود و از ترس چیزی پس و پیش می نگرد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || خواری و فروتنی نمودن. ( منتهی الارب ). در مثل گویند: دردب لما عضه الثقاف ؛ هرگاه در سختی گرفتار شد فروتنی آغاز کرد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || عادت کردن به چیزی. ( از ذیل اقرب الموارد ).
