دردب

لغت نامه دهخدا

دردب. [ دَ دَ ] ( ع ص ) امراءة دردب ؛ زنی که به شب آمد و رفت نماید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس