درخونگاه. [ دَ ] ( اِخ ) از محلات قدیم تهران و در بخش «سنگلج » قرار داشت. سالخوردگان تهرانی نام آن را به مناسبت کشته شدن یک تن بر سر مقدم و مؤخر بودن «نخل » در دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار دانند، اما ظاهراً قدیمتر از این اتفاق باید باشد و در قدیم ترین نقشه تهران ( 1275 هَ. ق. ) نام «درخونگاه » و «درخوانگاه » هست ، در صورتی که موضوع نخل مربوط به سالهای بعد از آنست ، و به مناسبت «خون » یا«خوان » ( به معنی سفره ) درخوانگاه را شاید بتوان گفت جایگاهی که خوانی می گستردند و مردم را به مهمانی می خواندند و رهگذران را می پذیرفته اند و بعبارت دیگر خانقاهی بوده است. ( از یادداشت سیدمحمد تقی مصطفوی ).
