( درخور آمدن ) درخور آمدن. [ دَ خوَرْ / خُرْ م َ دَ ] ( مص مرکب ) شایسته بودن. سزاوار بودن. لایق بودن. مناسب بودن. متناسب افتادن. موافق افتادن. رفاء. لبق. موافقة.( دهار ). وفاق. ( ترجمان القرآن جرجانی ) : کم فضولی کن تو در حکم قدردرخور آمد شخص خر با گوش خر.مولوی.لیق ؛ درخور آمدن چیزی با چیزی. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ).