درختینه سنبه

لغت نامه دهخدا

درختینه سنبه. [ دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ]( اِ مرکب ) درختنه سنبه. پرنده ای است. ( از برهان ). دارسنب. دارکوب. رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - پرندهایست که با منقار درخت را سوراخ کند . دارکوب . ۲ - نوعی زنبور سیاه که چوب را سوراخ میکند .

پیشنهاد کاربران

بپرس