درخت زردالو

درخت زردآلو. درخت زردآلو ( نام علمی: Prunus armeniaca Rosaceae[ ۱] ) جزو درختان میوه ده می باشد. به نقل از برخی منابع بومی چین می باشد و گفته می شود هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می روید و درخت در اوائل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافته[ ۲] ؛ در برخی منابع دیگر نیز زادگاه اصلی این درخت را ارمنستان، ایران و مصر معرفی کرده اند. [ ۳] درخت زردآلو تا ارتفاع ۵ متر می رسد. این درخت دارای برگهای خزان کننده به شکل قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد و جوانه های زردآلو نسبت به جوانه های سایر دانه دارها کوچکتر است، برگهای انتهایی نیز به رنگ قرمز دیده می شوند که یک مشخصه برای شناسایی این درخت است. [ ۴] شکوفه های زردآلو درشت، تک گله و دارای دنباله دراز هستند و به رنگ سفید متمایل به قرمز است، این درخت دارای گلهای مذکر و مؤنث است. [ ۲] میوه آن گوشتی و زرد رنگ، با طعمی مطبوع و شیرین بوده و در اواسط تابستان می رسد و به همین دلیل به آن طلای تابستان نیز می گویند، لازم است ذکر شود که میوه درخت زردآلو بیشتر روی شاخه های یک ساله قوی دیده می شود این درختان در مناطق گرمسیر بعد از ۲ و در مناطق سردسیر بعد از ۴ سال وارد فاز میوه دهی می شوند. هسته زردآلو صاف قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار دارد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد و دارای ۴۰ درصد روغن، مقداری پروتئین، قند و ویتامینهای آ و ث و کبالت می باشد. [ ۵]
این درخت در هوای معتدل گرم بهتر از نقاط دیگر رشد می کند در نقاط سرد باید آن را در مقابل آفتاب کاشت. در زمینهای قابل نفوذ و گرم، بهتر از زمینهای رسی و مرطوب رشد کرده و محصول می دهد. درخت زردآلو در سال های اول رشد و بخصوص در فصل رشد به آبیاری فراوان نیاز دارند. لازم به توضیح است که آبیاری این گیاه به روش کرت بندی نباید صورت گیرد زیرا هم به ریشه ها اجازه تنفس داده نمی شود و هم از طریق تماس مستقیمی که طوقه با آب دارد درخت را بیمار می کند. [ ۴]
در باغ زردآلو، فاصله بین این درختان از یکدیگر ۶ تا ۷ متر منظور می گردد پایه های انتخابی برای زردآلو، بادام و هلو می باشد ولی پایه زردآلو مناسبتر است.
تکثیر این گیاه به دو طریق انجام می پذیرد:
• از طریق کاشت مستقیم بذر
• از طریق پیوند زدن
که شیوه دوم محصول بهتری داده و رواج بیشتری دارد.