درحه

لغت نامه دهخدا

( درحة ) درحة. [ دَ رِ ح َ ] ( ع ص ) مؤنث دَرِح : ناقة درحة؛ ناقه پیر. ( از منتهی الارب ). رجوع به دَرِح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس