دربچه


معنی انگلیسی:
shutter, trap-door, wicket

لغت نامه دهخدا

دربچه. [ دَ چ َ / دَ ب َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) مصغر درب. دریچه. در کوچک. ( آنندراج ). در خرد. درچه :
روز و شب دربچه مشرق و مغرب باز است
ورنه از تنگی این خانه نفس می گیرد.
ملاطغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) در کوچک دریچه

فرهنگ عمید

در کوچک دریچه.

گویش مازنی

/darbachche/ دریچه

پیشنهاد کاربران

بپرس