( دربلة ) دربلة. [ دَ ب َ ل َ ] ( ع مص ) نواختن دهل. ( از منتهی الارب ). زدن طبل را. ( از اقرب الموارد ). || نوعی از رفتار. ( منتهی الارب ). نوعی از مشی و راه رفتن. ( از اقرب الموارد ).
