دربادر

لغت نامه دهخدا

دربادر. [ دَ دَ ] ( اِ مرکب ) دو در متصل بهم. دو در مجاور هم. دو خانه که مدخل و در ورودی آن دو در مجاورت و پهلوی یکدیگر قرار دارد :
در کوی جهان که خانه عمر در اوست
همسایه محنتیم و دربادر غم.
مجیر بیلقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس