دُرواخ ( دُرباخ ) - واژه فارسی میانه پهلوی ساسانی ( پارسیک، پارسیگ )
اوستا: کسی که از بیماری آزاد و رها شود به دُرواخی ( سلامتی ) می رسد:
بَئیش اَزایتی ( baēshazyati )
.
این واژه را، پیشینیان ما برای کسی می گفتند که از بیماری رهایی یافته یا کسی که به هوش آید!
... [مشاهده متن کامل]
دُر: درستی، راستی، نیک ( نیکو ) ، خوب، خوش، بهتر، شایسته، پسندیده، اَشا یا اَشتاد ( درست و راست ) ، هوده، هَژیر -
بِهی، تندرست، کامروا، کامیاب، خوشبخت
( ( مانند واژه های دُرود، دُرُواسپ! ) )
واخ: برپا، روپا، سرپا، ایستاده، بلندشده - باز
معنی: درمان و خوب شدن، مُداوا، شفا، بهبودی، تندرستی، سلامتی -
استوار، پابرجا، پایدار، سِفت ( قُرص ) و محکم، شاخِ شمشاد
هوشیار، آگاه، بیدار، روشن بین، بیدار دل!
امیدوارم همه ی بیماران دُرواخ باشند!
منبع: فرهنگ کوچک زبان پهلوی:
نویسنده: دیوید نیل مکنزی - برگداننده: مهشید میرفخرایی
در خراسان جنوبی درباخ به چیزی گفته میشود که کامل و سالم باشد
در بیرجند و بورنگ هم میگن اشطورن درباخن اشتباه نکنید آلمانی نیست یعنی چطورید سالم هستید
درباخ درشهرهای سیریز و کوهبنان استان کرمان هم به معنی سلامتی است" درباخ باشید"
درود بر شما
درباخ : به معنی سالم ، درباخی : سلامتی
این واژه در میان مردم ما ( خراسان ) استفاده گسترده ای دارد و مردم در احوال پرسی های روزانه آن را به کار می برند. ( درباخ هستید؟ )
***Dorbakh***
پیروز باشید
