درای


مترادف درای: جرس، جلاجل، جلجل، درا، زنگ

لغت نامه دهخدا

( درآی ) درآی. [ دَ ] ( فعل امر ) امر بر درآمدن یعنی بدرون آی. ( از برهان ) ( جهانگیری ) ( شرفنامه منیری ). و رجوع به درآمدن شود.
- برای و درای ؛ برو بیا.
- || کنایه از شکوه و جلال و هیمنه و خدم و حشم :
اگر به عهد منندی و در زمانه من
مراستی ز میانشان همه برای و درای.
سوزنی.

درای. [ دَ ] ( اِ ) درا. زنگ و جرس. ( برهان ). جرس. ( از دهار ) ( جهانگیری ) ( از منتهی الارب ). زنگی که بر گردن شتر بندند. ( اوبهی ). جرس و آنچه به گردن شتر بندند. ( شرفنامه منیری ). زنگ و جرس ، و آن چیزی است که به گردن شتر و استر و اسب سرهنگ قافله بندند تا صدا کند و باقی حیوانات به صدای او روند و مردم گم شده سر به آواز او آیند. از موقع استعمال آن معلوم می شود که غیر جرس است و بینهما نسبت عموم و خصوص است ، پس جرس عام بود، و با لفظ بستن مستعمل است. ( آنندراج ). طباله و درای و طباله غیر جرس است.( از السامی فی الاسامی ). زنگله. جُلجُل :
ز بس های و هوی و جرنگ درای
به کردار طهمورثی کرنای.
فردوسی.
درفش شهنشاه با کرنای
ببردند با ژنده پیل و درای.
فردوسی.
بکوشید چون من بجنبم ز جای
شما برفرازید سنج و درای.
فردوسی.
ز آواز شیپور و زخم درای
تو گفتی برآید همی دل ز جای.
فردوسی.
کامگاری کو چو خشم خویشتن راند به روم
طوق زرین را کند در گردن قیصر درای.
منوچهری.
ز کوس و ز زنگ درای و خروش
ز شیپور و از ناله نای و جوش.
اسدی.
خروش درای وغو نای و کوس
برآمد ز ایرانیان بر فسوس.
اسدی.
بفرمود تا هر بوق و کوس و دهل که داشتند و صنج ودرای و اسفید مهره یکباره بزدند، چنانکه از آن آوازعالم بتوفید. ( اسکندرنامه نسخه سعید نفیسی ).
درای هجو درآویختم ز گردن خر
که تا شود خرخمخانه استر عللو.
سوزنی.
درآینده هر سو درای شتر
ز بانگ تهی مغز را کرد پر.
نظامی.
گلوی خصم وی سنگین درای است
چو مغناطیس از آن آهن ربای است.
نظامی.
نیاز باید و طاعت نه شوکت و ناموس
بلند بانگ چه سود و میان تهی چو درای.
سعدی.
تا بار دگر دبدبه و کوس بشارت
و آواز درای شتران بازشنیدیم.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - زنگ بزرگ جرس . ۲ - پتک .
نام آهنگی است در موسیقی
( در آی ) امر بر در آمدن یعنی بدرون آی یا کنایه از شکوه و جلال و هیمنه و خدم و حشم .

فرهنگ معین

(دَ ) (اِ. ) ۱ - زنگ بزرگ ، جرس . ۲ - پُتک آهنگران .

فرهنگ عمید

۱. =دراییدن
۲. دراینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): هرزه درای، یاوه درای.
= درا

پیشنهاد کاربران

زنگ گردن گاو و گوسفند
صدای زن مثل دَرای خوش آهنگ گله زنگ داشت.
زارابِل
احمد حسن زاده
صدای زن مثل دَرای خوش آهنگ گله زنگ داشت.
زارابِل
احمد حسن زاده
ازان چرم که آهنگران پشت پای
بپوشند هنگام ضخم درای
درای = پتک
درای/d'r�i : زنگ گردن گوسفند یا شتر
مانند: بانگ خروس و نوای درای گله ای از دور.
کلیدر
محمود دولت آبادی
درای به معنی درز نیز میباشد و اغلب بصورت درز و درای بکار میرود
از جایی که زمستان ها سوراخ سقف را هم می بستند هیچ درز و درایی نبود تا چشم بتواند از انبوه متراکم تاریکی بگذرد و . . . .
کتاب جای خالی سلوچ - محمود دولت آبادی
درای/ ďr�i : زنگ گردن گوسفند یا شتر
مانند: علی اکبر روی برگرداند، روی نهالیچه نرمه جابجا شد و دمی بعد صدای درای گله را باد به بالاخانه آورد.
کلیدر
محمود دولت آبادی
گرم کردن
زنگ کاروان

بپرس