لغت نامه دهخدا
دراکه. [ دَرْ را ک َ ] ( ع ص ) دراکة. دریافت کننده. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- قوه دراکه ؛ قوه دریافت کننده و فهم و عقل و شعور. ( ناظم الاطباء ) : آدمی را قوه ای است دراکه که منتقش شود در وی صور موجودات. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
۱ - ( صفت ) نیک دریابنده . ۲ - ( اسم ) مدرکه .
دارکه دریافت کننده
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید